Grapheme E24

Ideogramma o determinativo in <Aby>, "pantera", "leopardo".

Ideo. or det. <Aby>, "panther", "leopard".

Ideo. vel det. <Aby>, "panthera", "pardus". Horapollo II, XC: Hominem occultantem in se pravitatem et celantem se ipsum, ita ut non cognoscatur a suis, volentes significare, pardalin pingunt: haec enim clam animalia venatur, non permittens sui odorem emitti, qui adtrahat reliqua animalia. COMM.: De pardi odoris suavitate, qua reliqua animalia ad se adliciat, plurimi veterum scripserunt: Arist. Hist. Anim. IX 6: <<Dicitur pardalis, cum intellexerit odore suo feras gaudere, latendo venari, propius accedere itaque etiam cervos arripere>>; Aelian. de Nat. Anim. V 40: <<pardalis cibo egens vel in fruticibus vel in foliis latendo vitat quin conspiciatur>>; (...) Plutarch. de Solert. Anim. 24: <<ad pardalin plurima (animalia, nr) accedere gavisa odore, et praesertim simiam>>. (...) Sed cum Horapollo hic contrarium docere videatur, certe prouti locus nunc legitur, pardum odorem non emittere ubi venatur, statuendum fortasse erit quaedam deesse aut locum esse corruptum. Neque enim difficultatem expedit de Pauw citans Aeliani de Nat. Anim. V 54; nam Aelianus ibi de simiis tantum agit et quomodo hae capiantur a pardo non odorem suum, sed anhelitum vel spiritum cohibente: <<cohibet anhelitum iacetque tamquam mortuus>>, simiaeque inquirunt <<num spiritum anhelitumque exhalet>>. Fortasse legi potest: <<haec enim clam animalia venatur accedens odorem suum emittens, qui adtrahat>>, aut, si "non accedens" retinendum sit: <<haec enim clam animalia venatur et, non tam accedens ut conspiciatur, odorem suum emittit, qui adtrahat alia animalia>>, Plinius Hist. Nat. VIII 17: <<Ferunt odore earum mire sollicitari quadrupedes cunctas sed capitis torvitate terreri; quamobrem occultato eo reliqua dulcedine invitatas corripiunt>>.